Ulmowie
"Dlaczego zastrzeliliście dzieci? - Żeby gromada nie miała z nimi kłopotu".
Jeszcze tylko.
Upiorę, ugotuję, sprzęty poustawiam
Kupię, odejdę , wrócę,
wychowam dzieci, postarzeję się
Będę mieć czas na wszystko.
Z marzeniem w ruletkę jeszcze zagram.
Ty już nie.
Czy pod grudą ziemi jest ciepło?.
Weroniko, odnalazłaś rączkę szukającą
spódnicy?
Dziewczynka czy chłopiec- rodziłaś w chwili
śmierci.
Wiesz?
Miłosierdzie nie ma ceny,
bo jak wycenić życie.
Czy tam są tylko kolorowe sny,
a słońce rozjaśnia pochmurne dni?.
Z pewnością wyschły już łzy.
Jak ciężko wyznaczyć apogeum miłości,
i zawracać je na orbity boleści.
Roczna Maria ułożyła w podkówkę usta,
płacz i śmiech, ta iskra uczucia.
autor
Annna2
Dodano: 2023-09-03 09:28:41
Ten wiersz przeczytano 1978 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
ważny wiersz ku przestrodze następnych pokoleń
bo morderców niewinnych dzieci nigdy nie brakowało
oby już taka historia nigdzie się nie powtórzyła
bo na Ukrainie znów giną dzieci niewinne i nie
rozumiejące często
dlaczego umierają
bo są zbyt małe...
zatrzymał mnie twój wiersz Aniu
POEZJA
Ta wstrząsająca historia pokazuje, że gdy miłość i
nienawiść stoją naprzeciwko siebie, zazwyczaj wygrywa
nienawiść.
Straszliwa historia!
Nie wiem, czy umiałabym narażać na śmierć swoje dzieci
i męża w celu krótkotrwałej ochrony obcych ludzi...
Obym nigdy nie stanęła przed takimi dylematami.
Pozdrawiam
Porażający wiersz. To jedna z tych strasznych i
licznych historii wojennych. Moi dziadkowie
przechowywali żydowską dziewczynkę w Krakowie przez
całą niemal okupację. W przypadku donosu, skończyliby
tak samo.
Pozdrawiam
Świat bywa i okrutniejszy. Oni chociaż zaznali
szczęścia, miłości. Niech Dobry Pan Bóg im Błogosławi.
Pewnie mama im przeczyta Twój wiersz. Ucieszy ich
pamięć.
Taki świat kreujemy my ludzie Niedługo mamy wybory,
pamiętajmy Hitler był wybranym przez ludzi, tak ludzi
takich jak my.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia
Łzy cisną się do oczu i ból serce ściska przy lekturze
Twojego wiersza Anno.
Tyle tu przejmujących obrazów, słów, refleksji.
Świetnie upamiętniłaś tę wspaniałą rodzinę ratującą
ludzi, kosztem własnego życia.
Z uznaniem pozdrawiam :)