ułomności stan

mówią nadzieja, krzyczą będzie dobrze
gdzie i kiedy pytam, czas nie leczy ran

wtedy i teraz skomle, niczym zbity pies
jak dziecko przerażone, tonę we łzach

pokażcie się wszyscy, pseudo kaznodzieje
rycerze słowa, obrońcy ofiar lojalności

z ust frazesy płyną, Boże daj mi siłę!
nie poznał cierpienia, który nigdy nie kochał

przenika mnie strach, gdzie jesteście?
słowni barbarzyńcy, serce to nie książka!

recepta na szczęście, lek na to pytacie?
teoretycy w przekazie, brak mi na Was sił

posłuchajcie teraz, miłość istnieje
pomimo łez i wątpliwości, to najpiękniejsze z uczuć!

autor

BANITA

Napisany: 2021-08-12 Dodano: 2021-08-12 23:19:16

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie