Ulotność

+ :)

Taka chwila szybko staje się dniem wczorajszym. Bywa
że uchwycenie jej, decyzja, refleks zaważy na dalszym
życiu choć sama taka ulotna jak kwiat jednodniowy.
Podoba mi się, pozdrawiam Krzemanko:)

Wiersz przeniósł mnie w jeden z minionych dawno dni
zimowych. Pamiętam go dobrze,bo czułam się wtedy
bardzo osamotniona choć miałam szczęśliwe
dzieciństwo.To było takie dziwne ale i osamotnienie
też zniknęło tak jak i płatki śniegu.Pozdrawiam:-)

Miło mi blondynko, że wierszyk Ci się
spodobał:) Pozdrawiam.

Zaskoczyłaś mnie krzemaneczko, ale puenta świetna.
Życie też jest ulotne. Napisałaś tak, że nawet
poczułam na twarzy ten płatek biały, zimniutki,
przyjemny. Pozdrawiam:)

Cieszę się ZOLE, że znalazłaś tu ciepełko:) Dobranoc.

Ma ciepełko w sobie... Pozdrawiam Cię :))

Dzięki mariat za komentarz. Podobno nie ma dwóch
identycznych płatków śniegu, więc taki sam moment nie
powtórzy się nigdy:) Miłego wieczoru.

Ulotność chwili tak pięknie kwili.
I nie dziw wcale, że zamknęłaś - przynajmniej moment
był cudowny,
jak wiesz - następny nie wiadomo kiedy się powtórzy.
Ciepły w wymowie.

Dziękuję Broniu i kaczorze za komentarze:) Miłego
dnia.

To jak ze szczęściem Aniu - też jest ulotne.
Metaforyczny wiersz.
Serdeczności paa

Piękny cieplutki wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

Miło mi Ziu-ka i Oksani, że wiersz Wam się podoba:)
Pozdrawiam.

Czytałam wczoraj o tym płateczku, który spada jako
prezent od losu.
Świetny wiersz, podobał mi się ale jak to na lata
dojrzałe zakręciłam się i wrócić zapomniałam co
niniejszym czynę dumnie stojąc przy głosikowej urnie,
serdeczności krzemanko:-)

Bardzo ładny wiersz:)Pozdrawiam