Ułuda czy złuda?
Uciekam w krainę ułudy
Gdzie frazes integruje złości
Nie liczę na hossę, na cudy
Lecz żądam wzniosłej miłości
Gdzież młodzież ta romantyczna?
Karbunkuł miażdżąc czerwony
Uciekła z Edenu Prześliczna
By jabłko pożarły wrony
Adamie świeży i rześki
Komercja resztę dopowie
Tak, elfy spaliły świeczki
Uczucie kiełkuje w mej głowie.
autor
Miron Zdebski
Dodano: 2007-09-19 07:59:10
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
Którzy kolejno wchodzą i znikają.
— William Shakespeare (Szekspir)