urocza niewiedza
trochę losowych myśli o życiu
Na tym świecie - niby sami,
Ciągle otoczeni tłumem.
Los gwałtownie targa nami,
Kierujemy się rozumem (?)
Emocji mamy także kilka,
Ale zmienne są jak krata.
Jedna reżysera szpilka -
Płaczesz mocno w środku lata.
Podglądając innych ludzi -
Wielka miłość ci się marzy.
Drugich zaś ten temat nudzi,
Nie brak im zmieszanych twarzy.
Ta potęga co naprawia
każdy aspekt codzienności,
Gdy niezwykłość się pojawia
- Jednak niczym wobec kości.
My myślimy że istotnym:
Tworzyć, czynić jakiś gest.
Zginąć, będąc nie/samotnym.
I to chyba ludzkie jest.
Komentarze (4)
Dziękuję bardzo :) pozdrawiam
Bardzo interesujące myśli, które są wynikiem bacznej
obserwacji otoczenia...
Wiersz zatrzymuje i skłania do refleksji :) Pozrawiam
ciepło :)
Dziękuję bardzo :) pozdrawiam
Ciekawy i intrygujący wiersz. Skłania do dłuższej
zadumy. Pozdrawiam serdecznie.