USATYSFAKCJONOWANA...

Świt zajrzał przez niedomknięte okiennice,
leżeli tak nadzy po wczorajszym wytrysku marzeń...
zeschnięta bagietka na fotelu,
zastygnięte mleko z kożuchem na stoliku...
pasek od pończoch, pełnił rolę kajdanek,
niezamurowany spokój obojga...
za oknem pośpiech gwarnych ulic,
a tu tak cicho i dobrze...
pokój numer osiem, wrotami uchylonej muszli,
dowód wczorajszych opisów,
nie zniknął wraz z jasnością...
lecz czekał do zmierzchu,
zamknięcia nas w konstelacji znajomego ciała,
tak mokra i usatysfakcjonowana,
biciem dwóch serc w jednym...

...na jej łonie trzymał dłoń mokrą od tulenia podniecenia w sobie...za oknem malowniczy widok zwykłego dnia rozbrzmiewał nutą tęsknoty, że znów świt tak szybko nastał...

autor

Marsell

Napisany: 2007-04-04 Dodano: 2007-04-04 00:12:41

Ten wiersz przeczytano 807 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie