VII
Coraz dalej - od środka
Już zanika jej poświata
Za mną ciemność wnika
W chaosu pustkę świata.
Siedem – nic już nie ma
Dalej; ból nie sięga już
Do końca jest już sama
Siódmy jestem, jestem tuż.
Dla tych co nie mogą wrócić
autor
wykret
Dodano: 2005-10-04 01:27:30
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.