Warsztat

Wierszyk napisany w początkach mego bejowania

Dawniej myślałam sobie:
poeta to jest człowiek,
co wierząc w ideały,
świat czynić chce wspaniałym.

Powoli zdanie zmieniam,
odrzucam hen złudzenia,
gdy piękny obraz znika,
to widzę rzemieślnika,

który w warsztacie sporym,
tka barwne metafory
i poleruje słowa,
by wiersze komponować.

Końcowy efekt błyszczy
(co widzą prawie wszyscy),
lecz nie chwyta za serce,
brakuje czegoś jeszcze.

Choć świecidełko nęci,
nie zostanie w pamięci.
Po chwili obraz znika
- już wiem, to falsyfikat.

autor

krzemanka

Napisany: 2011-02-06 Dodano: 2018-04-18 10:44:42

Ten wiersz przeczytano 1802 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie