WCIĄŻ
Wciąż...
Wędruję w nieznane
ciekawość mną trząsa
to, co nie zbadane
z równowagi wytrąca
mnie
Wciąż...
Pędzę i nie widzę,
że czegoś zapominam,
zostawiam za sobą,
co już zobaczyłam
dotknęłam i poczułam
Wciąż..
zostawiam, co zbędne
to, co niepotrzebne
wyrzucam precz, co złe
co męczy
i dręczy
mnie
I wciaż szukam.....
autor
Madeli
Dodano: 2006-11-06 22:05:06
Ten wiersz przeczytano 433 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.