Wciąż możemy przywrócić naszej...

Nie powinnam odchodzić daleko.
Zostałabym jeżeli Byś powiedział.
Mogliśmy zrobić wszystko dobrze.
Ale po prostu zrzuciliśmy winę na siebie i odeszliśmy.
Potraktowaliśmy miłość jak sport.
Nie mogłam przygotować się do tego upadku,
Potłuczona na kawałki, wiłam się po podłodze.

Jestem tutaj, spaceruję po wąskiej, chwiejącej się linie.
Ale nie chcę odejść,
czekam aby ujrzeć blask promieni słońca.
Prawdziwa miłość jest prezentem ale pozwoliliśmy jej dryfować podczas szturmu.
Każdej nocy czuję łzy aniołów..
Ty i ja powiedzieliśmy sobie żegnaj.

Podejdź kochanie, nie potrafisz ożywić naszej miłości ?
Przywróć to i postępujmy słusznie.
Stoję na rogu próbując tylko przetrwać.
Jestem gotowa żyć i umrzeć dla naszej miłości.
Kochanie, możemy przywrócić ten blask.
Tak bardzo tęsknię za tobą.
Nie pozwól byśmy stracili tę miłość..

autor

dziubeczek

Napisany: 2011-11-03 Dodano: 2011-11-03 11:43:11

Ten wiersz przeczytano 976 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie