Wczoraj umarłam...

dramatycznie, a jednak udało Ci się uniknąć patosu i
banałów..a co do prawdy - to nawet ta najgorsza jest
lapsza niż okłamywanie się (wiem z doświadczenia
własnego niestety)....wiesz, wydaje mi się, że w tym
wierszu, pomimo, że opisuje on brak happy-endu, -
widać Twoją wolę walki/siłę, więc myślę, że -
jakkolwiek banalnie to brzmi - czas ukoi Twoje rany :)

namietność ... im > miłość tym > serce krwawi ...
emocje ... tak !

Nawet jeśli odda Ci serce... nie zapomnisz... za
bardzo go kchasz. Wzruszający wiersz.

Kasiu jak zwykle śliczny wiersz, szkoda tylko że
przepełniony smutkiem :( Zapewniam Cię że nie umarłaś
musisz tylko otrząsnąc się z tego wszystkiego i twardo
stąpać po ziemi... Nie dając się przy tym ranić innym.
I wiesz co ci powiem? - Przekonałam się że w życiu nie
opłaca się mieć zawsze otwarte serce dla ludzi...
Większość z nich to po prostu wykorzystuje :( To
smutne co piszę ale takie jest życie... Musisz być
silna! I musisz to pokazywać osobom które Cię ranią!
Wiem że dasz radę! Pozdrawiam ;*

Umarłem dawno temu o świcie---chociaż tak wielu
chciało bym żył--

Przeżywam dokładnie to samo... Boli, ale gdy ma się
blisko siebie przyjaciół, to nie jest tak źle...
trzymaj się! ;)

No tak...a teraz popraw rozmazany makijaż i zobacz
inną twarz w lustrze...warto.