wdowi los
ojcem i matką ciężko być
serce tak boli, ciągle żal
samemu znosić dziecka pisk,
gdy cieniem śmierć maluje czas
żałoby smutne, długie dni
na pół podzielił głupi los
pustkę wypełnia tylko nikt,
płacze rodzina, nie ma dość
w kamieniu trudno schować twarz,
przytulić zimny, cichy grób,
życiową przędzę zerwał wiatr,
nie zbudzisz snu wiecznego już
Komentarze (50)
Bardzo smutny wiersz. Warsztatowo po 8 zgłosek w
strofce, rymy abab, nie widzę odchyleń. Ale
pomilczę...
bardzo smutny wiersz...taki życiowy...ja w tym wierszu
analogicznie do swojego życia, odnajduję się na
miejscu dziecka...i szczerze powiem że to ono powinno
wypełnić Twą pustkę, Twój żal...pozdrawiam.
"Nie zbudzisz snu wiecznego już"
Snu wiecznego nie zbudzisz ale wszystko co było
łączyło życie żyje dalej jest efektownym wspomnieniem
które nie daje zatrzeć śladu istnienia
Kompozycja poszczególnych wersów zmusza do
zastnowienia się nad czasem przemijania
warto przeczytać
dobry i wzruszający wiersz, przepełniony
smutkiem...bliscy naszemu sercu odchodzą, pozostaje
tęsknota i żal...czas goi rany, uśmierzy ból,
pozostawi miłe wspomnienia, które należy
pielęgnować....pozdrawiam
rzeczywistość jakże smutna...czas który się nie cofnie
ani nie zatrzyma...""pustkę wypełnia tylko nikt"
piękny wiersz
Na pewno ojcem i matką jednocześnie być
....kamienie zawsze są symboliczne....pozdrawiam w
ciszy liści szelestem ;-))) vel atma
Ale żyć trzeba i cieszyć się życiem
bezradność jest w takiej chwili straszna... gorsza niż
śmierć...
Smutny, prawdziwy wiersz skłaniający do refleksji...
serdecznie pozdrawiam i dziękuję :)
piękne słowa....
najbardziej boimy sie smierci ,bo nas zaskakuje
,zabiera bliskich
Czasami sie zastanawiam czy ci co odeszli nie maja
lepiej po mierci niz my za zycia.
Wiersz skłonił mnie do refleksji, że każdy wybiera to
co jego zdaniem jest dla niego najlepsze - choćby tym
czymś było wycofanie z życia i cierpienie. Pozdrawiam
serdecznie
Wiersz w sposób bardzo przejmujący ukazuje ból po
stracie bliskiej osoby. Piękny i smutny zarazem:)