Wędrówka
Jakie to smutne… Iść,
Nie wiedząc czy się dojdzie….
Z dala od domu,
Wśród obcych ludzi….
Z jedną myślą … - Ojczyzna!
Szukam tych polskich, zielonych łąk i
pastwisk….
Polsko! Gdzie jesteś? Wołam! Nie
słyszysz?
Polsko czy Ty nie widzisz mych łez?
I muszę wciąż iść i iść, i iść….
Jakie to smutne…..
autor
xxxbxxx
Dodano: 2006-08-04 14:19:21
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.