Westchnienie II - versus

Ileż to razy już napisałem do szuflady
nie policzę rymów, pewnie aż tysiące
może jeszcze policzę tylko miesiące
ileż lat rozwiązuję tego życia szarady

dzisiaj ponownie naostrzyłem pióro
zamoczyłem w błękitnym atramencie
aby to zatrzymać w jednym momencie
co nigdy nie będzie wierutną bzdurą

tylko listy w krótkich snach odbieram
a kiedy znów jestem jako natchniony
piszę dla ciebie tak bardzo poruszony
i ukradkiem łzę ostatnią z oka ocieram

cały czas czuję ten oddech samotności
ale wiem że wciąż coś się zawsze zmienia
w prawdy blasku nie szukam nigdy cienia
zaproszę teraz także ciebie Poezjo w gości

góra życzeń która do nieba się piętrzy
kiedy pragnę szczyt złapać pod obłoki
co dzień za tobą odmierzam kolejne kroki
na moście postawionym z nadziei tęczy

autor

Maciek.J

Napisany: 2017-05-16 Dodano: 2017-05-16 07:16:05

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie