Westchnienie Miłości

.....Westchnienie Miłości.....

Byli jednym,cieszyli sie życiem,chodzili do lasu w słoneczne dni,pokazał jej czym jest szczęście..czym jest miłość...pragnienie...
Rozkoszowali się szczęściem,ich życiem była Piaskowa Góra,która z czasem zanikła tak jak to uczucie....
Przestał ją kochać,Ona dalej kochała..miłości swojej odrzucić nie chciała,niemogła uwieżyć w jego puste słowa..bo kto mówi prawde gdy niewidzi prawdy z oczu wziętej,serce jej biło z odgłosem grzmotu....
Łzy płyneły, czas mijał
On nadal na swoim przystępywał,
powiedział jej wreszczie..to koniec...
to koniec...było mineło,to już sie nieliczy ,nie kocham Cie.. nigdy niewróce
Już nigdy niebędziemy razem...
Odeszła z smutkiem w sercu...
niepowracając.....niepowracając.....

Wiersz z życia wzięty:(

autor

{)i(}Motylek{)i(}

Napisany: 2006-01-14 Dodano: 2006-01-14 21:15:30

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie