Wewnętrzna pustka
Jestem wolna,
ale zakuta w kajdany.
Mam wszystko,ale czegoś mi brak.
Czuję pustke,wewnętrzną pustke.
Chcę uciec lecz nie wiem jak?
Jak odgonic strach,który w mej duszy
gra?
Sens zycia umyka mi,
czego aż tak mi brak.
ze oddychac ledwie mogę..
autor
xXxPallinxXx
Dodano: 2009-05-26 17:10:08
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
W tym wieku można nie wiedzieć niczego. Życie nauczy
Cię wszystkiego.
Pustka panująca we wnętrzu człowieka miewa różną
naturę. Bez pustego miejsca po umarłej miłości nie
pojawi się nowa miłość. Pustka po przebrzmiałych
wartościach może zapełnić się nowymi ideami zgodnymi z
naszą wewnętrzną przemianą.
pustka....i zal..
Tak bywa w naszym życiu, że mamy wszystko, a jednak
czegoś brak? Pięknie wypowiedziane słowa o
wewnętrznych rozsterkach własnych myśli, interesujący
wiersz, pozdrawiam.
czuc wewnetrzna pustkę to naprawdę zle...pozdrawiam
Może brakuje Ci miłości,ja też przeżywałam taką
wewnętrzną pustkę:)