Wiatr - nadzieją

Rozległ się odgłos nadchodzącego wiatru,
By po chwili przywołać krople deszczu,
Które rozmyły się po moim sercu.
Nadeszły dni ...
Których nie spodziewał się chyba nikt.
Smutek wypełnił mą duszę,
Przeobraził się z żal,
Który rozkwitł na nowo.
Łzy spłynęły ku sercu ...
Ku miejscu,
Gdzie ukryłem nadzieję.
Tą jedyną, która we mnie pozostała.
Wciąż żyła ...
Gdzieś w zacisznym, odosobnionym miejscu.

Rozległ się odgłos zbliżającego się wiatru,
By po krótkiej chwili przywołać krople deszczu,
Które rozmyły sny
I miłość niewinną,
Nieodwzajemnioną ...
Sercu mojemu bliską.

Wiatr przywołał nadzieję, tą która się odrodziła
Z marzeń.
Tą, która przybyła okryta pełnią wzruszeń.
Przybyła by odnaleźć uczucia,
By obudzić czystość ...
By pokochać ...
By znaleźć prawdziwą,
Odwzajemnioną miłość.

autor

blasphemous

Napisany: 2003-05-09 Dodano: 2005-09-09 14:11:35

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie