Wiatr to jest gość, ma frak ho! ho!

Jeszcze jeden brachykolon o wietrze Wybaczcie że ciągle o wietrze piszę ale prowdziałam warsztaty na fb z brachykolonem i wiatrem w rolach głównych i tak się rozkręciłam :)

Wiatr to jest gość, ma frak ho! ho!


Wzór skradł wprost z łąk - tu kwiat, tam pąk.
Jest bez, pęk malw i mak, moc barw.
Do klap wpiął liść, pęk piór i kiść.
Szal ma z dziś mgieł - na nim szron, biel.

Gdy mknie na bal, pnie pierś jak paw.
On wie jak nikt, jak zwieść fik mik,
do łask się wkraść, znów zwieść rząd dam.
Tu skłon, lub dwa, tam śmiech, lub żart.

Wiatr jak ten mag do pań ma fart.
Już w krąg się wpótł - krok w tył, krok w przód,
na dwa - krok w bok, na trzy - hej! hop!
by wpleść się w rytm, w ten pląs i w wir.

Trwa bal i walc, a wiatr nasz chwat
znów skradł serc sześć i wciąż ma chęć,
rwać co się da, wieść prym wśród dam,
z ich ust spić miód, a z ócz skraść słód,

paść im do stóp i wiać do ud...
Wtem zbladł i ścichł, jak struś się skrył,
Dziś ma już dość - flirt dał mu w kość.
Toż nie ten wiek trza wiać gdzie pieprz...

Żal, płacz wśród dam. Jak on tak śmiał?
Miał wiać i dąć, a nie zwiać stąd!
To kpiarz i tchórz co znikł i już!
a wiatr już śpi, wśród traw sen śni.


Ty-y. dn: 23.08.2022 r

//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//

autor

wandaw

Napisany: 2022-08-23 Dodano: 2022-08-27 23:46:57

Ten wiersz przeczytano 1542 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie