widziadło
ciągle dotyka ją myślami
w uczuć przelocie
ulotną wizją ponad snami
o jej powrocie
rozważa wszystko co już było
i gdzieś przepadło
a może tylko mu się śniło
takie widziadło
które unosi się gdzieś w jaźni
wyimaginowane
dokucza sercu, duszę drażni
otwiera ranę
autor
zdzisław
Dodano: 2008-02-25 09:21:40
Ten wiersz przeczytano 540 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
ech każdego prawie takie widziadło pomęczy
czasem....Podoba się :)
a to ci widziadło co się w serce wkradło i męczy dusze
zadając katusze...ciekawie i niebanalnie
ciekawa forma wiersza, z tym, że rytmika jest
zaburzona w 2 wersie 3 zwrotki przez "wyimaginowane"-o
2 sylaby za duzo , może da się zastąpić innym słowem?