WIECZNOŚĆ

Pierwszy sen milczących drzew.
I ptak w gałęziach bzu się kryje.
W alejce kroki Twe i śmiech
i serce nagle mocniej bije.
W tajemniczej, ostatniej godzinie,
zanurz się ze mną w ciemny tunel nocy,
i pamiętajmy, ja Twoje, a Ty moje imię,
i zaciśnijmy dłonie i otwórzmy oczy.
A jeśli tam, na końcu tej pośpiesznej drogi,
będzie czekać świetlista nierealna postać,
to poprośmy,przekraczając te ostatnie progi, niech pozwoli na wieczność nam razem pozostać.

autor

Lew_

Dodano: 2006-07-25 13:09:53

Ten wiersz przeczytano 395 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie