Wieczorowo
Nikt nie ma już nic
Ani ja ani oni
Zostało tylko jabłko
Którym nakarmię myśli
***
Ręce, które żądają
Dotykając rozkoszy wzniesienia
Unoszą ciało na wyżyny
Zostają w wgłębieniu
Sobą
***
Bzyczy a może marudzi
Rozbroiła napięcie
Między czasem
Wskazówki ruszyły
autor
bodzia
Dodano: 2016-10-22 20:49:49
Ten wiersz przeczytano 702 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
myśli warte głębszej analizy
dziękuje za mysli refleksyjne Aniu wena pozdrawiam
:)
wiersz doskonały do dyskusji, ile osób, tyle różnych
odczuć i komentarzy wypłynęłoby z ust...
dziękuje kochani że zaglądacie choć mam mało czasu Wy
nie zapominacie ... bardzo dziękuje
podobają się:) pozdrawiam Bodziu
Co tak naprawdę w Tobie siedzi wciąż szukam odpowiedzi
Intrygująco.
Pozdrawiam :)
świetne miniaturki:)
miłego dnia::)
dziękuje wszystkim odwiedzającym i komentującym za
miłe komentarze miłego poranka kochani
Pięknie
Bardzo ładne.Pozdrawiam.
Dotknąć dłoni doznać rozkoszy fajnie się czyta przed
snem
Pozdrawiam:-)
bardzo refleksyjne miniatury zapamiętuje druga
miniaturę
brawoooo
serdeczności
Ładnie i to bardzo