Wielki struś

U mnie dziś zawitał zabiegany wielki struś
Szepnął, że na moment wpadł
Rychło zniknął w oka mgnieniu miły sercu struś
Zgubił swój pierzasty płaszcz
Szybki jak błysk voller Lauf
Non stop lebe nicht, we mgle Segal
Savoir-vivre, lotny globtroter
Bał się aż zwiał za siódmą miedzę
Śnił mnie się na jawie białą nocą wielki struś
Krzyczał, czy jest sens. Nie. Nie!
Egzorcyzmem rzucił, dzioba zślinił, wielki struś
Ślina w pył rozprysła się
Szaleństwo ciał, miałby co chciał:
I Heksenkuss, i szczyty Alp
I Maultaschen, skoczny Schuhplatter
Płaczę jak bóbr, łzawe dell’arte
Zdaje się pech, zdaje się żal
Ukrył się gdzieś? skanuję portfolio
Pokaż choć ogon, wołam przyjdź
Otwarty rewir. Auf Wiedersehen
Co sił w nogach wybiegł wypłoszony wielki struś
Wypatruję, wciąż sentyment mam
Łapię w dłonie wiatr, więcej już nie powiem nic
Ech, zagubiony wielki struś
J.G.

autor

jadgrad

Napisany: 2024-01-31 Dodano: 2024-01-31 11:13:42

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Pastisz Klimat Ironiczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie