Wiem

Wiem, że kiedyŚ zaświeci dla mnie słońce
Mgła stopi się w jego promieniach.
Odejdzie smutek , wróci uśmiech w końcu.
Świat zakwitnie nie tylko w marzeniach.

Teraz mnie jednak nie cieszą promienie
Nie czuję ciepła, nie widzę ich blasku.
Nadziei łut ..to mgliste wspomnienie.
Żyję w potrzasku.

Nie chcę się poddać
Pragnę się wyzwolić , porzucić smutek
Radości się oddać.
Pozwolisz losie na taki zbytek?

autor

bett

Napisany: 2008-11-14 Dodano: 2008-12-04 11:37:50

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie