* * *

-dla osoby, która obudziła we mnie na nowo dusze poetki...

gdy pisałam o tym wczoraj
kawałki snów
pomiędzy zębami miałam,
rozgrzewane miętową gumą.
śledzony namiętnie.
różowo i drożej.
jak niewiadoma iks.

nie zawsze mieszczę się
w kadrze życia.

w drodze na szczyt,
po meteoryt.
na zmianę, co noc.
w alejach pełnych ciszy
i zakamarki pełne nas.
i ja- miss mokrego podkoszulka
i Ty- człek rogaty.

trzy rozdania.
spadająca gwiazda.
nieestetyczny pocałunek
po odegranym epizodzie.

nie zawsze musimy mieścić się
w kadrze życia.

autor

ammit

Napisany: 2008-03-24 Dodano: 2008-03-25 15:17:06

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie