***

Gdy się urodziłam
Mgła ziemię spowiła.
Powiedział ktoś na sali:
- Nie będzie szczęśliwa.
Matka mnie zostawiła.
Moim własnym losem
Nagie ciałko okryła.
Odeszła gdzieś w dal...
Nikt jej nie zatrzymał.
A ja?
Dorastałam
W bólu i w cierpieniu,
W samotności i w pragnieniu...
Coraz częściej
W twarz wiał mi wiatr,
Kłody pod nogi rzucał świat.
A ja?
Dalej szłam.
Przez pola zaorane,
Przez ugory niezasiane,
Przez lasy i dzicze
Jak mały wędrowniczek.
Przez te lata szukałam
Czego?...
Domu dla siebie.
Zanim go jednak znajdę
Oddam ostatnie z piersi tchnienie.
Mój dom jest...
Gdzie?...
W niebie!

autor

keyt

Napisany: 2008-10-11 Dodano: 2008-10-13 10:10:23

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie