***

Myślała, że już jest dobrze,
Myślała, że daje radę, że umie już żyć,
Umie sobie radzić i z innymi być...

Jednak nie
Nie umie
I boi się

Nie daje rady
Duża dziewczyna, a mała jak dziecko...
Myśli ją przytłaczają i gonią,
Choć ona, duża-mała, przerażona, ucieka

Kto je zatrzyma?
Kto ją zatrzyma?
Kto w opiekę weźmie????

Wiersz został napisany pod wpływem smutku. Nie jest doskonały, ale oddaje, to co czuje

autor

smutna

Dodano: 2005-02-13 18:57:39

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie