****

Czyż nie po to bładzimy by odnaleźć drogę?
Czyż nie po to żyjemy w smutku by potem być radosnym?
Czyż nie po to szukamy miłości by później do końca w niej tkwić?
Czyż nie po to wpadamy w kłopoty by potem beztrosko żyć?
Czyż nie po to pisze te bzdury by oczyścić swą duszę?
Która dzisiaj jest w zadumie swych myśli, zadając setki pytań oczekuje odpowiedzi
Lecz ich nie ma trzeba poszukać
Odnaleźć złoty środek jak żyć
W upływie czasu czuje się co raz bardziej bezradna
Szukając na oślep wyjścia z życia
Wypalam się powoli jak świeczka

autor

eunica

Napisany: 2006-10-17 Dodano: 2006-10-17 19:22:46

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie