P a m i ę ć
sięga w początki historii
zagłębia się rylcem
w serca raniąc
zagląda
w zakamarki duszy
wszędzie ma wstęp
dla siebie
nikt o niej nie zapomni
przeniknie ludzki umysł
omota każdego
a wszystko
aby mogła istnieć
nie uznaje litości
moralność jest jej obca
życie i śmierć to jedno
odległość nieistotna
dla niej
istnieją tylko szuflady umysłu
reszta to marność
czas wykonał obrót
zapisując w umyśle przeszłość
po latach staję się dla wielu
zapomnieniem
06.08.1979.
Komentarze (29)
PISZE O MOJEJ UKOCHANEJ GDYNI KAZAPIE.
Co trwale wyryte... na zawsze pozostanie..
Nic nie trwa wiecznie. Może tylko miłość? Pozdrawiam!
Tak wiele chciałabym pamiętać, a zapominam.
O tak wielu rzeczach zapomnieć, a pamiętam.
Tak jest z tą pamięcią.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
Pamięć czasami płata figle, ważne że mamy co
wspominać, oby lepszych wspomnień było więcej++++++
Pozdrawiam serdecznie :)
Jak dobrze," że los wymyślił sklerozę", co złe
szybko zapominijmy, pamiętajmy tylko co dobre.
Pozdrawiam ślicznie.
Witaj,dobry przekaz wartościowy++++
Witaj,dobry przekaz wartościowy++++
Piękny,...to wszystko prawda,a tak chciałoby się
niekiedy od Niej uciec,....od tej bolesnej... :)
Interesujące spojrzenie na sprawę czasu i pamięci.
Pozdrawiam!+}!
i właśnie dlatego czasami lepiej nie pamiętać...
Nasza pamięć czasem płata psikusy.Zmienia obrazy.SUPER
WIERSZ KAZAPIE.
Ciekawie ujęty temat, optymistycznie. Ale uważam
osobiście, że pamięć jest bardzo zawodna, oszukuje w
szczegółach, konfabuluje zdarzenia, wyolbrzymia jedne
inne wymazuje, zmienia znaczenie faktów i ich
wielkość, czas trwania.... Ale jest pewne, że buduje
marzenia, tworzy piękne legendy, ginąc leczy urazy.
Wartością jej nadrzędną jest to, że życie ma sens tak
długo póki istnieje w nim pamięć. Potem już tylko
nicość.
Dobrze jak pamięć wypełnia szare komórki i się rozwija
pozytywnie :)