***
Motto: "Życie to teatr. A ludzie to aktorzy, którzy wchodzą i wychodzą." W. Shakespeare
Światło latarni wskazywało drogę, lusterka
księżyca tańczyły miedzy Twoimi
rzęsami...
Znowu szliśmy przez ten most,przystań
mieszanych uczuć i zmiany dekoracji
czasu
A jednocześnie pożegnalnego aktu...
Cisza była tak głośna, ze musiałam jak
najgłębiej uwięzić moje prawdziwe myśli,
żeby nie słyszały szeptu Twoich.
A potem zostałam ...sama...ze
wspomnieniem
Twojego nieodgadnionego uśmiechu.
Ziarenkiem lęku, kpiny...
szczerości i prośby
W Twoim ostatnim spojrzeniu.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.