Wiersz czterysta czwarty
Czy kiedyś zmęcze się życiem
a może to życie mną się zmęczy
czy trzeba czekać
na nauki tezy i wnioski
a może życie samo
nas czegoś nauczy
i wciąż słyszę
słowa innego poety
"jestem diabli czyścowy i boski"
i ze smutkiem obserwuje
jak śmierć przechodzi obok ludzi
ale jakoś nie mam ochoty
do niej podejść
bo wolę zostać
przy życiu
a gdy będziesz
już dorosły
nie zapomnij się śmiać
i być szczęśliwym
autor
neplit123
Dodano: 2019-01-26 18:24:30
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Cieszmy się życiem póki jest...Pozdrawiam serdecznie.
super ... to mi gra śmieć Ty i ja ...
Pięknie, ale chwila czasami jest bardzo ważna. Ciesz
się nią. Pozdrawiam.
Znów tak bardzo ciekawie i życiowo.
też za Magdą :)
Wydaje mnie się, że w drugim wersie za mało sensu,
bowiem życie i osoba, to dwa nieporównywalne w
znaczeniu pojęcia, stąd też mi ten wers przeszkadza i
jakby obniża walor całego wiersza.
A co na Autor?
Póki co - bez punktu, poczekam na reakcję.
Podpiszę się pod Magda :)
Pozdrawiam:*)
Dopóki zabawa w życie trwa
cieszmy się nim każdego dnia.
Fajny wiersz. Miłego wieczoru :)
Trzeba się cieszyć każdą chwilą bo nie wiadomo ile
jeszcze takich chwil się zdarzy.Miłego wieczoru.