Wiersz dla mateńki

W hołdzie wspaniałemu poecie Krzysztofowi Kamilowi Baczyńskiemu.

Wiersz dla mateńki

Płaczesz, płaczesz wciąż mateńko.
Pobłogosław mnie swą ręką,
abym wrócił zdrów i cały,
z tej pożogi rozszalałej.

Chciałaś abym stał się wieszczem...
Krwią dziś spiszę nowe wiersze
na Warszawy czarnych zgliszczach
będą bronią, mym orężem.

Nimi będę w wroga strzelał!

Nie płacz więcej już mateńko,
pobłogosław mnie swą ręką,
werble grają już do tańca,
czeka na mnie brać walcząca.

Barykady mnie wzywają!
Spójrz, Warszawa w ogniu cała!
Świat się wtrzymał - gdzieś w pół drogi!
Wróg zażarty - muszę walczyć.

Kolumbowie mnie wzywają,
Krysia, Zdzisław i Tadeusz.
Muszę walczyć - wiesz, tak trzeba!
Dziś Warszawa walczy, wzywa!

Kiedy wrócę z tej pożogi,
ucałuję twoje dłonie.
Kwiaty wepnę w twoje włosy
i napiszę wiersz dla ciebie.

Nie płacz, nie płacz dziś mateńko,
pobłogosław mnie swą ręką.
Spójrz, po makach pnę się w górę,
Wiesz. anieli mnie wezwali.

Biegnę, biegnę w stronę nieba,
w dłoniach wiersz dla ciebie trzymam.
Nie płacz, nie płacz, bardzo proszę,
za ojczyznę wciąż się modlę

Wróg odpuści - nie ma rady!
Wkrótce znikną barykady!
Bochen chleba weźmiesz w dłonie
Nie płacz, nie płacz w niebie jestem.

Wkrótce niebo do was zstąpi
i przed wrogiem was obroni
Wrócą chłopcy i dziewczęta
tato, wujek i stryjenka...

Nie płacz matuś - w niebie żyję
Jest tu ze mną moja Basia.


Ty-y. dn. : 01.08. 2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-08-01 Dodano: 2021-09-08 00:00:46

Ten wiersz przeczytano 1840 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie