Droga do..? domu

dziękować każdego dnia za to co Bóg mi dał

Przez okno ktoś wygląda
puka i wskazuje na mnie
Nie boję się.
Nie tak miałaś wyglądać
brak długiej, srebrzystej kosy
Ma ciało, nie jest kościotrupem.
Uśmiecha się i macha
to już teraz wesoło podśpiewuje
Ja lgnę nie wiedząc czemu..
podążam w krok za nią.
Idziemy magicznym tunelem,
na ścianach wiszą moje zdjęcia
o a tam rodzice i ja malutka
i tam mój pierwszy pocałunek
ahh jaki on był cudowny
i tam moja kłótnia z siostra.. smutno mi
I tak powoli coś hamuje.
słyszę jakieś dziwne echa

trzask!!!
pełno światła,

a ja zakrwawiona leżę w rozbitym samochodzie...

czuję zapach mojej mamy,
słyszę mojego tatę
żyję!

i nie poddawać się.. bo życie choć piękne tak kruche jest..

autor

Monika

Napisany: 2008-05-19 Dodano: 2008-05-19 20:08:26

Ten wiersz przeczytano 758 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie