Wiersz dwieście siedemdziesiąty

czynienie innym dobra wraca bumerangiem do człowieka z
empatią :) + pozdrawiam :)

tak po prostu żyj i bądź człowiekiem
pozdrawiam:)

Ładnie napisane
pozdrawiam

Po paru poprawkach będzie Mega.Za Ossa...Pozdrawiam

Ciekawy i uczuciowy wiersz...
Pozdrawiam serdecznie:)

Łatwiej patrzeć nieraz w oczy śmierci niż w oczy
ludzkie, dobra refleksja. Pozdrawiam

Przepiękna refleksja, pozdrawiam Cię :)

Podoba sie.
Pozdrawiam:)

sorry..... ale w szacie, jaka Ossa nadała wiersz ten
nabrał formy poetycznej...w pierwotnym odczycie
odebrałam jako zlepek słów, w którym zatracał się
przekaz wiersza.
To tylko takie moje, czytelnika, odczucie w
odbiorze....

serdecznie pozdrawiam

tak żyć najlepiej ... po prostu
i zwyczajnie...

Mądrze piszesz :)

bdb, refleksyjny i życiowy wiersz+:) pozdrawiam
serdecznie

Nadmiar partykuł i zaimków masz w tekście - mój
odczyt:
„możesz zabrać niebu
parę gwiazd
i ich blaskiem
oślepić ludzkie nieszczęścia
by świeciły szczęściem

możesz nakarmić głodnego
przytulić samotnego
dać nadzieję
tam gdzie jej brak
pozostaje tylko pytanie:

czy chcesz to
zrobić za darmo czy nie

wciąż niestety
istnieją zapomniani ludzie
i zniszczone nadzieje
dążących daremnie do sławy
która często bywa tylko złudzeniem

jak ma przyjść przyjdzie
by odejść
gdy odejdzie
historia nazwie cię anonimem
dlatego żyj - zwyczajnie”
Pozdrawiam

mądre słowa.

Mądry i życiowy wiersz. Pozdrawiam