Wiersz o... - i dla... (- Ojczyzny)

O i dla ojczyzny tak nietuzinkowo.

Wiem, że Wy byli wojskowi macie też bardzo ciepłe
wspomnienia po kontaktach z rosyjskimi zołnierzami.
Dlatego nie mozna uogólniac i calego narodu potępiać.
Czytałam wczoraj wiersze Brodskiego. Przepiękne.

przeszłość powraca jak bumerang ...a dziś nasza
Ojczyzna o wolności śpiewa ...

Halinko!-ja rownież lubie język rosyjski, poezję
rosyjską i kochalem się -także w Rosjankach.
Gdybyś zechciala - zarzyj do kom. pod wierszem -
skierowawanego do Weny. Znalem wielu Rosjan -
słuzących także w wojsku polskim -i mialem s nimi
cudowne dziecięce relacje. Wiem tez ,ze przyjazne
realacje mieli s plskimi oficerami i nie tylko
oficerami. Jeden z nich - w mundurze pulkownka -
rosjanin - regularnie uczestniczyl w w katolickich
Mszach św. a pasierbicę swoją - z polskie jkrwi -
wychowywal i wychowal wraz z żoną - aktuwną katoliczka
naa aktywną harcerkę i osobę oddaną świeckiej posłudze
katolickiej.

Lubię język rosyjski. Wiersze rosyjskich poetów są
piękne.

Dobrej, spokojnej nocy Wiktorze. Wiem, że kochasz
Ojczyznę.

Mario! - wiersz na din dzisiejszy - dla Niepodleglej -
po prostu nie udwignę. Cieszę się Nią - doświadczam
jej- owszem. Ale - niech piszą Ci, ktorzy bardziej niż
ja wyrastali w Niej - i z niej. Są piękne wiersz na
Dzień Dzisiejszy - 11 - poruszjace wrazliwością,
nawiazujące do przeszlości - ale - jednak inaczej -
zgodnie z potrzebą kszałtowania Nowej - lepszej,
bardziej wrazliwej, nieokaleczonej.A ja - tylko moge
przypominac ,ze nie zawsze tak bylo. Owszem - jestem
okaleczony, ale nasa polska -wyrasta - w nas. Niech
wyrasta inna niż ja - lepsza.

Wiktorze, jak zawsze zatrzymujesz.
Pozdrawiam

przez te kropko-kreski utrudniony odbiór, ale
widocznie taką masz potrzebę, a ja prywatnie
widziałabym Cię w nowym wierszu na dzisiejszy dzień -
cóż, żyjesz przeszłością.

Nasza historia jest tak bogata i krwawa, że każdy
wiersz jej się należy, ... jest ...nasza...wolna i
niepokorna...

Pozdrawiam Wiktorze :)

Lata zaraz po II wojnie światowej to okres, który
życie w Polsce postawił na głowie, bo niewinni
uznawani byli za winnych i skazywani byli przez
winnych zdrady na śmierć... dużo niedopowiedzeń w
wierszu i to jest jego siła, pozdrawiam Wiktorze

jesteśmy narodem dumnym i tak łatwo się nie poddajemy
oby nigdy więcej wojny :) miłego wieczoru

ROXI! - nie czuję się zażenowany. Uwazam , ze po
prostu - z jakiegos powodu mowisz to, ale - na pewno
bezpodstawnie. Nigdy i nigdzie nie dalem żadnego
dowodu czy przeslanji, ktore uazasadniałyby twerzenie
, czy domniemanie, czy domniemanie ,że zanm historię.
- I jie ,ze ja niby wprzedmiocie tym coś ukrywam. -Ja
po prostu jej nie znam. Owszem - poznalem i
doświadczylem ludzi i ich mechanizmow - z róznych
środowisk. Byc może dlatego - jezeli- to jedynie
dlatego - bywam przekonujący.
czasem p ojawiają się u mnie pytania. Gdy dotyczą
historii - zawsze moge przedzwonić do przyjacioł -
doświadczonych dobrem i złem , ktorzy badali pewne
sprwawy - zanim ktokolwiek intytucjonalnie lub - w
ogole jawnie się tym zajmował. Wiele spraw - moge
także skonfrontowac - także z jakims tam -jednak
istotnym żrodlem: mam znajomych - z dużą wiedzą o
wielu sprawach historycznych wywodzących się choćby z
Informacji. Po częsci - nie muszą i nie chca milczeć.
Odrobinę spraw - znam z dotyku - mojego lub rowieśnych
przyjaciól. Nie musimy się widywać, ale łączy nas
jedno - no - powiedzmy - osiedle. - Nic z
jakiejkolwiek mafii i tego rodzaju powiązań. Ot - tak,
jak w piosence - jakoś tak - o chlopakach i
dziewczynach z mojej ulicy.

Wiktorze, posiadasz dużą wiedzę
historyczna i bardzo dobrze potrafisz ją przekazać
czytelnikowi i to nawet tylko w paru słowach.

Miłego wieczoru.

Skoruso! - że w Zakpanem sa - niewiedzialem. - to
Rodzina - zapewne... - ale ja - nikogo z nich nie
znam. Pozostawalem w izolacji. wiem tylko, ze wielu
bylo związanych z wojskiem - to ci stosunkowo bliscy.
Byli i są tez w warszawie - moim mieście od urodzenia.
Byli wysoko tytulowani - podobno też - z rodziny.
Groby ich - widzialem jedynie - jako zdjęcia przeslne
mi od nieznanych - na fejsbbooku a także w jednej ze
scen filmu "Polskie drogi" - jeszcze w rezyserii
Łomnickiego, dla ktorego - z uwagi na film - też -
podobno -nie bylem obojętny. Jednak - po nazwisku - ze
strony mojego Ojca i Jego Ojca - spotalem tylko
jednego - i tylko raz. Mieszkal w miejscu szczególnym
wtedy - tak jak i ja - w warszawie.
Cieszę się z możliwości odbioru twojego wiersza. Mam
nadzieę, że ta umijętność już mi pozostanie.
Pozdrawiam z szacunkiem:)