Wiersz zagubionych...

Nie wiedź mnie Panie żadną z dróg,
pozwól pobłądzić proszę.

Daj się zagubić w ciszy ust,
Zaplątać wiatr we włosach.

Stracić nadzieję, poznać strach i jego wielkie oczy.

I na rozdrożu pośród pól, dać życiu mnie zaskoczyć.

Minąć się z celem, znaleźć sens tam gdzie go być nie może.

Bo którąkolwiek pójdę z dróg,
wszystkie są Twoje, Boże....

autor

sael

Napisany: 2022-03-03 Dodano: 2022-03-03 02:43:41

Ten wiersz przeczytano 911 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie