Wierszem Stworzona

Piękna jak noc gwiazdami przystrojona
Dzika niczym burza gdy gniew rozpala Jej oczy
Dumna księżniczka minionych królestw
Która jednym spojrzeniem mą duszę zauroczy

W wierszach istoty tworzyłem portrety
O jakiej śniłem, jaką wielbić chciałem
Marzeniem Ją pieściłem, pokochałem słowem
Na długo nim w świecie realnym Ją spotkałem

Inni, jak psy wierne u stóp Jej służą
W mej piersi wolne serce wilka bije
Lecz odkąd pierwszy raz Ją ujrzałem
Jak do pełni księżyca, pieśń tęsknoty wyję

Po latach poszukiwań wreszcie odnalazłem
Czarnego anioła, w mroku ukrytego
Siłę w słabości, ciemność pęłną blasku
Mą pokutę i nagrodę do dnia ostatniego

Magia miłości w żyłach moich krąży
Skrzydła połamane znów do lotu się zrywają
Gdy pragnienie najskrytsze rzeczywistością się staje
demony duszy, w ptaki się przemieniają

autor

kruk82

Dodano: 2007-01-13 12:53:03

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie