Wiewiórka
Wiersz z dedykacją dla pewnej wiewiórki...;)
Mała ruda
nie za chuda,
jak się rusza
istne cuda
na gałązkach
po pniu drzewa
zwinnie mknie,
i już coś wsuwa
orzech w łapkach
uszka w sztorc,
na pień drzewa
znowu hop
Pazurkami, w korę wbija
mija chwila, i gdzieś znika?
głowa w górę- patrzę wszędzie
nagle buch...
w głowę żołędziem.
ach te wiewióreczki...:)
Komentarze (20)
wesolutki i sliczniutki
To super wesoły wiersz. A jaki rytm. Brawo!
tak to jest wiewiórka Zwinna i pięknie skacze a i
zawsze trzeba się spodziewać tego buch Wesoły fajny
wiersz Na tak!
Fajny pomysł , dobre zakończenie. Plusik+
Uroczy wiersz, ruchliwy jak ruda wiewióreczka.