Wilcze echa

Fakt powstał nowy, czego nie zmilczę,
kończą łupiecką grę -Prawa Wilcze-.
Tutaj opowieść tok swój zaczyna,
-Do walki staje Piotrek Słotwina
i ostrogami spinając konia
gania po górach bandę Moronia.
Tropiąc w podziemiu gdzie ryba gruba
wykurza zbirów sztolni Tryzuba.
I nie pomoże z Polski ucieczka...

Dzisiaj namierzył pana Władeczka.

Ufam, że kara łotrów nie minie.
Teraz i Alek zagra w drużynie.
Wkrótce złodziei wszystkich przechwycą.
Już widzę łunę nad Derenicą.

autor

Paweł Knobloch

Napisany: 2006-07-28 Dodano: 2006-07-29 00:01:13

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie