Wirtualny obraz

Rankiem weszłam do pokoju
Żeby mój komputer włączyć,
Lecz co to?
Na monitorze nagle usiadł
Piękny motyl.
Przez otwarte wleciał okno?
Cóż to, myślę zaskoczona...
Cud jakiś czy śnię jeszcze?
A on siedzi, ani drgnie,
Gdy leciutko macham dłonią.
Skrzydła pięknie stroi
I czuje się jak na swoim.
Aż tu nagle z monitora
Wyleciały na pokój
Ślicznych motyli roje
Jak wirtualne cuda...
I wirują mi nad głową,
Cały pokój zrobił się
Bajecznie kolorowy.
A ten siedzi na ekranie
Jakby był przylepiony...
Może myśli, że to kwiatek?
Zakręciłam się w koło
Wpatrzona w ich piękne skrzydła
Białe, żółte i brązowe
W morelowe kropki, paski
I spirale czarno-złote.
Poczułam się jak na łące
Wśród kwiatów miodem pachnących.
Przymknęłam na chwilę oczy...
A może... myślę
To Figlarny Anioł daje mi znaki,
Że jest tuż obok?
Bo ten zapach i te kolory...
Otworzyłam oczy.
Wszystko jest jak dawniej,
Lecz ten obraz i uczucia
Pozostaną we mnie.

autor

Stokrotkaj

Dodano: 2005-06-12 02:16:14

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie