Władek i Maryśka

Wiersz dla bractwa Władka i Maryśki

Biały jak śnieg szczur po lustrze leci
Węgorz nie wodny jest nie dla dzieci

Ścieżka usypana z piasku białego
Rozdzielona na dwa dla tego drugiego

Rozkruszają się pod kartą twarde skały
Płynie przez wywietrznik kurz śnieżnobiały


Rozchylają się kółeczka w oczętach
Emanuje na zewnątrz drżenie w rękach

Szczypta pewności, szczypta pobudzenia
I już słaby nastrój w radość się zmienia

A może dla odmiany
Coś z zielonej damy

Więc wołam pannę co Marią nazywają
Teraz szklany wulkan nią napełniają

I już leci dymek z małego krateru
Płynie powoli prosto do celu

Troszkę zawiruje, troszkę pokołuje
I już mały żołnierz lepiej się czuje

Maryśka to dziewczyna bardzo znakomita
Bardzo delikatnie radością obmyta

Wszystko jest ok. mamy pełny skład
Władek i Maryśka na zawsze tak

Ta para nierozerwalnie podąża przez świat
Ja podążam z nią już od wielu lat

autor

darkomix

Napisany: 2005-12-28 Dodano: 2005-12-28 14:03:57

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie