Wojna
Kartka z dziejów ludzkości
Wezwano nas do broni
I liczne pułki szły,
Bo znowu jacyś „oni”
Chcą podbić jakieś „my”.
A gdzieś na tyłach rzesza
Cywilów z wszystkich miast
Zebrała się, bo wieszać,
Bo wieszać zdrajców czas.
* * *
A później w domu progi
Powrócił brat i swat.
I rozpacz, bo przed wrogiem
Ostatni okop padł.
I władcy się zmienili,
Ale to jedno nie:
Znów bandy są cywili,
Lud znowu wieszać chce...
Komentarze (25)
Czy kiedyś się czegoś nauczymy... dobry wiersz;)
Pozdrawiam Michale.
Smutne oblicze ludzkości :/
Dobry wiersz. Podoba...
Rewolucyjnie.
żądni chleba i igrzysk...
Bardzo trafnie to ująłeś... ciekawam co z tego
wyniknie teraz...
Mocne i uniwersalne, niestety. Pozdrawiam.
Świetnie, Jastrzu. O przeszłości i teraźniejszości,
które się zazębiają... W tym przypadku - niestety
:-(...
Pozdrawiam serdecznie :-)
Na świecie powoli zaczyna się bunt z powodu tej
dziwnej plandemii. Ciekawe jak rozwinie się w Polsce,
bo w USA konstytucyjnie mogą protestować...
Pozdrawiam
Tak, Jastrzu.
Faktycznie - podobny w wymowie do mojej *ciągłości*...
Pozdrawiam.
Poruszające słowa pozdrawiam