Wojna i Nadzieja...

Jak się czują rodziny tych co zginęli ?
Są tacy ludzie co o tej tragedi nawet nie wiedzieli.
ll wojna światowa, Polacy walczą,
poświęcenie,modlitwa,wiara, są dla nich tarczą
Choć wróg silniejszy i ma przewagę,
dla nas ludzi bardziej ceni się odwagę.
Jak wiele lat tak nas potępiano,
jak biedne mrówki nas zabijano.
Tych co chcieli nas ratować rozstrzelano,
Hitler okrutnika, szybko zdobył miano.
Musi dać nam ktoś choć jedno słowo,
słowo, które sprawi, że poczujemy się wyjątkowo.
Ducha walki w naszych sercach obudzi,
ktoś kto nas kocha i wiarę w nas zbudzi.
Boże pomóż, choć podaj swoją rękę,
nie skazuj nas na potępienie i wieczną udręke.
W naszych sercach wciąż nadzieja gości,
nie wiemy co to miłość, uczucie zazdrości.
Straciliśmy swoje najpiękniejsze lata,
nie mamy żon, mężów, to największa strata
i dzieci czekające w domu na tatę.
Wszyscy czekamy na tą jedną datę,
w której wszystko się zmieni i będzie normalnie,
nie trzeba będzie się więcej chować, tylko żyć jawnie.
Wszyscy czekamy na tą jedną chwilę,
a Bóg nam pomoże, wiem to i wiem,że się nie mylę...

autor

kropa

Napisany: 2008-02-28 Dodano: 2008-03-01 10:26:51

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie