Wołanie o pomoc

Powieki jak z ołowiu
Bez pytania zamykają się

Mamo chcę do domu
Gdzie znalazłam się?
Jak stalo się to
Że stoczyłam się?

Kto przypomni mi
Gdzie się podział tego sens?
Mamo proszę odmień mnie

Raz poproszę tylko
Wiecej nie odważe się
Życie przytłoczyło mnie
A mówiłaś:

- To jest życie
Ciężki balet
To nie hardcor lecz potęga
Tylko twardy je zwycięża -

Nie słuchałam
Nic nie chciałam
Wolność pochłonęła mnie

Proszę podaj mi chodź rękę
Nie chce sama być
o nie...

Mamo proszę
Jesteś matką

Chodź
Ostatni raz
Do wiecznego snu
Utul mnie

autor

Okruch

Napisany: 2006-08-05 Dodano: 2006-08-06 13:26:08

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie