Wracam do siebie

hmm.. wiersz pisałam w środku nocy.. obudziły się wspomnienia (:

wszystko płynie tak szybko,
czas biegnie do przodu, jakby za czymś gonił.
i znowu zmiany,
codziennie zmienia się wszystko,
powoli coraz mniej pamiętamy.
odkładamy wspomnienia na półkę, na później,
w obawie o ich zniszczenie.
z każdą chwilą dni nasze dzieciństwa
odchodzą dalej w zapomnienie.
wczoraj byłam tam, dziś tu już jestem,
a jutro będę gdzie indziej.
lecz w każdym miejscu kawałek siebie zostawiam,
mówiąc: jeszcze tu wrócę!
bo ciężko jest odejść z miejsca dzieciństwa,
z miejsca, gdzie każde wspomnienie.
cicho łka i chlipie, nieśmiało prosząc
o rychły mój powrót do siebie...

niedawno się przeprowadziłam z miejsca, gdzie mieszkałam od 5 roku życia, całe dzieciństwo, 11 długich lat.. sentyment ogromny, ból przeprowadzki również... ale na szczęście miasto to samo..

autor

Mat

Napisany: 2008-01-07 Dodano: 2008-01-07 23:21:38

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie