Wróżka

Dedykuję go kobiecie która bardzo mi pomogła

Najszlachetniejszą z nauk zgłębiła
Kiedyś słusznie przelany atrament...
By z Twej duszy odczytać
Mrocznym drukiem strony zapisane

Kruszy twarde mury milczenia
By pośród gruzów odnaleźć
Skorupki pełne bólu i cierpienia
Rzucić uśmiech w oblicza stroskane

Wróżka ze zwierciadłem
Kieruje w Twe oczy odbicie
Najskrytsze doznania skradnie
Które chowałeś ze wstydem

Składam niski pokłon...
Ha! By przed odbiciem się uchylić
Wdzięczny jestem po stokroć
Tym co Hipokratesa przysięgę złożyli.

autor

jezor

Dodano: 2007-04-04 12:51:53

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie