Wskaż a podążę

"Pokonać niepokonane"... Hmm... Czy da się tak zrobić?
Może da, jeśli człowiek mocno w to uwierzy i będzie
dążył do tego z całych sił...

Jak tego dokonać... w beznadziei odnaleźć nadzieję :/
niemożliwe miało by stać się możliwe? Przecież
niemożliwe nie bez powodu nazywa się niemożliwe :/
jestem pesymistką... ale wiersz dobry...

..błądząc w labiryncie myśli... rozpalamy
pragnienia...wyłączając zmysły... Daremny więc trud...

gdybym mogła podążyłabym z Tobą... bardzo dobry,
przemyślany wiersz:)

Nie czekaj na znaki - to złudne miraże. Słuchaj swego
serca – ono drogę wskaże.
Bardzo ciekawa treść wiersza. Czyta się z ogromnym
zainteresowaniem.

wiersz jak zwykle bardzo ciekawy ... trzeba przystanąć
pomyśleć ...zastanowić się ...ale moja rada nie
słuchaj innych wsłuchaj się w siebie... )))

Wspaniały wiersz, wstrząsnął mną do głębi.Życie bez
celu,bez odnalezienia swojego "daimoniona" /boga
wewnątrz/ to nuda,marazm i negatywizm.Szare,
nijakie,niespełnione życie.

otworzyć drzwi miłości i kochać... :)

Karolu kolejny piękny i głęboki wiersz na Twoim
koncie!W tych słowach tyle widze
bezgranicznosci,wystarczy jeden znak a pojdziesz
wyznaczona droga!
Bezwarunkowym uczuciem musisz darzyc osobe do ktorej
kierujesz ten wiersz!

Bardzo podobają mi się Twoje rozważania. Ślicznie, z
sercem..."wystarczy maleńki gest
skinienie lub szept
tam podążę…
"

Piszesz: podążę za Tobą, tylko daj znak. Gdyby to było
takie proste, świat byłby pełen szczęśliwych ludzi.
Podążać, to za mało. Trzeba dołączyć. Wiersz piękny,
jak Twoje wszystkie, jeśli chodzi o formę. Myśli mnie
nie przekonują. Nie wystarczy podążać, nawet dołączyć.
Życie, a w nim miłość wymaga wielu kompromisów,
ciągłej pracy, zdolności poświęceń, mądrości. A często
bywa tak, że ktoś kocha i myśli, że dał drugiej
osobie wszystko co ma ... i dziwi się, że to jej nie
wystarcza. Nie mówię teraz o żadnych wartościach
materialnych. Nie ma takiego miejsca na świecie. Ono
jest w nas. Tylko w nas.

Ciekawy wiersz..
Chyba każdy zadaję sobie pytania tego typu..
Wskaż a podążę.. Za łatwo by było..
Jak już przez to wszytsko przejdziemy i będziemy
mądrzy , umrzemy..
I całe zycie to droga wyboista..
Pozdrawiam

Jesli chcemy uslyszec glos trzeba tylko tak malo a
moze tak duzo hmmmmmmm trzeba nam wiary...uwierzyc ze
mozemy wejsc w obojetne ktore drzwi zawsze za nimi
znajdzie sie On z usmiechem na twarzy nas
przywita...odpwie na kazde z zadanych pytan...jesli
przyszlismy nie w pore...droge powrotna nam wskaze
mimo ze my chcielibyśmy z nim pozostac...sorrki
rozpisalam się ciut...jak zwykle piekny wiersz daje
duzo do myslenia...zawsze z usmiechem Ola.

Ślicznie, z sercem. Seneka mawiał 'Si vis amari, ama'
- więc szukaj, a jeśli już znalazłeś, to walcz o swoją
krainę szczęśliwości, gdziekolwiek by nie była i
jakkolwiek daleka by się nie wydawała. Choć wygląda na
to, że już jesteś od niej o krok... A więc powodzenia
:)

Ta niepewność i oczekiwanie na znak. A może nie czekać
i spróbować samemu? Pytania, rozważania, melancholia -
całość bardzo dobra.