Wspólnota wsparcia
Mojej A.
Ściągnąć ciężaru czasem nie sposób
I dać upust zbolałym barkom w pojedynkę.
Bywa potrzebny ktoś, kto nawet po cichu
dotrzyma kroku
I spuści w odpowiednim momencie ulgi
kurtynę.
Nie musi być to rycerz w srebrzystej
zbroi,
Ani nawet bohater lat dziecięcych,
Lecz ktoś, kto murem z odwagą niezłomnie
stoi,
Poluzuje sztywno zaciśnięte z bezsilności
pięści.
I tak oto staję przed tobą zawsze
gotowy,
Choć czasem sam broczący twarzą przy
ziemi.
Wspólnie ponieśmy to, co paskudnie boli
własnymi rękami chcąc to odmienić.
autor
MarcinKozak92
Dodano: 2021-08-07 20:32:49
Ten wiersz przeczytano 675 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dobre zamiary, bo co dwie głowy to nie jedna, zawsze
któraś coś wymyśli w odpowiedzi, jeśli ukryty problem
gdzieś siedzi.
Pięknie! Ja go nazywam aniołem, w takich chwilach.
Pozdrawiam :)
piękny przekaz
Razem zawsze raźniej dźwigać ciężar życia...pozdrawiam
cieplutko :)
Witaj,
samotność bywa najgorszym przeciwnikiem.
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
dokładnie- życiowy partner jest też po to by wspierać,
albo choć stać obok.
Wspólnie w miłości i w zgodzie można wszystko
udźwignąć...ładnie wyrażone przesłanie. Pozdr.
Wielkie to szczęście mieć przy sobie przyjazną duszę
zawsze pomocną w potrzebie. Pozdrawiam serdecznie:)