wspomnień czar...
Gdy patrzę na zdjęcia
Po policzkach płyną łzy
Nie jesteśmy już razem ja i Ty…
Wszystkie marzenia
Związane z Tobą
Rozwiały się w nicości
I istnieć już nie mogą
Mimo, że czas powinien
Zatrzeć już rany
To ja po nocach płaczę i marzę
O Tobie wciąż kochany
Jednak to co minęło
Spowite już przeszłością
A nitki wspomnień
Wciąż przepełniają mnie czułością
Okraszają dni łzami,
Smutkiem lecz czasem i radością
A ja muszę znów na nowo
Walczyć z samotnością….
Komentarze (6)
samotność.... dziś ....ale jutro wszystko może się
zmienić .....;)
Im dłuższe pożegnanie, tym więcej łez.
Ładny wiersz plus+
Walka z samotnoscia jest czasem trudna,bolesna,ale
dobrze,ze sa mile wspomnienia.Wiersz o milosci,ale
bardzo zyciowy.
wiele osób zna to uczucie. ładny przekaz, bo
prawdziwy.
Wspomnienia mają rożne postacie, są wesołe i są
smutne.Ty trafiłas na te drugie, dlatego ci wspolczuję
i gratuluję pomysłu na wiersz.
Czasami wspomnienia bolą lecz na wszystko potrzeba
czasu... Banalne lecz prawdziwe... Pozdrawiam:)