WSPOMNIENIE-1

WSPOMNIENIE-1

Człowiek kiedy jest tak młody, jak dzień rano przy świtaniu Żonę swą z miłością chrupie, jak bułeczkę przy śniadaniu
Rano poda jej herbatę,albo kawę do łóżeczka
Raz pogłaszcze ją po włosach, raz zaśpiewa pioseneczkę

Miło jest tak powspominać, nasze piękne młode lata,
Lecz po latach już samotność, z codziennością nam się splata.
Mija miłość i uczucia, upadają uniesienia.
Człowiek niby taki sam jest, lecz od środka już się zmienia.
Nie jest to jakoś bolesne, razem też się starzejemy,
Lecz po latach tej wędrówki, czegoś więcej jeszcze chcemy.
Zostawiłaś w mej pamięci, skrawek siebie, wspomnień wiele.
Zostawiłaś w moim sercu, zostawiłaś, i to wiele.
Nic się w życiu nam nie zdarza bez przyczyny i z przypadku,
Wszystko ma sens przecież jakiś, wszystko dąży do upadku.
Zostawiłaś i odeszłaś, tak bez słowa pożegnania,
Nie machnęłaś nawet ręką, opuściłaś mnie jak drania

Teraz serce w bólu płacze, w snach się jawi Twoja postać
Powiedz, co mam teraz zrobić, jak mam Cię dla siebie dostać
Powróć choć na jedną chwilę, by ugasić pożar w duszy
Może słowa tego wiersza, może ból mój Cię poruszy

M.A.
04-12-2009
godz. 22-21

autor

cygan

Napisany: 2009-12-04 Dodano: 2009-12-04 22:26:57

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie