Wspomnienie

Jakkolwiek życie by uczyło
Lecz serce wierzy mimo złud
Gdzieś panuje niewyczerpana siła
Gdzieś panuje piękna cud.

Choć tu na ziemi więdnąć trzeba
Nieziemskich kwiatów nie tknie los
Nie wszystko co tu było zginie
Nie wszystkie kwiaty tutaj schną.

Lecz wiary owej dla wybranych
Ten tylko tu dostąpi łask
Kto w życiu mimo klęsk spotkanych
W cierpieniu siał miłości blask.

Kto umiał leczyć chorych braci
Potokiem własnych gorzkich łez
Kto duszę oddał za współbraci
i wytrwał cierpiąc aż po kres.


Wiersz ten dedykuję wspaniałemu człowiekowi który odegrał znaczną rolę w moim życiu i którego nie zapomnę do końca życia pomimo iż nie ma go już z nami pona 7 lat.

autor

Darsek

Napisany: 1997-02-07 Dodano: 2004-06-11 15:03:32

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie